Wernfeld-Ochsenfurt

Vertrek vanuit Wernfeld dinsdag 16 juni met donkere dreigende wolken en een waterzonnetje.

Wat ons steeds opvalt is het groot aantal zwanen langs de Main, soms koppeltjes met of zonder kleintjes, of grote groepen zwanen.
Reigers die als statige beelden op een rots uitrusten, veel eenden met kleintjes en een soort eend met prachtige kleuren die we bij ons nog nooit gezien hebben, steeds in vrij grote groepen.

Bij aankomst aan de eerste sluis Harrbach, na 2 km, vraagt de sluiswachter om te wachten op een werkschip, dat zou er met een halfuurtje zijn.
We besluiten ons niet aan de spundwand aan te meren, maar blijven rustig dobberen.
Een vol uur voor het schip er was en dan de sluis nog door, besluit, we hadden beter in Wernfeld nog een lekkere kop koffie gedronken.

Ons doel is Wurzburg en willen daar de stad verkennen.
Wanneer we de sluis van Wurzburg uitvaren gaan we ons aanmeren aan de kademuur naast een ander Nederlands schip.
Komt daar een man met veel bravour vertellen dat we hier helemaal niet mogen aanleggen en dat ander schip ook niet.
Hij gaat ons wel een plek geven in de haven waar we kunnen overnachten en moeten rechtsomkeer terug de sluis door.
Volgens onze gegevens is die haven niet geschikt voor ons en we gaan het risico niet aan, we varen verder.

Geen geluk vandaag, in alle haventjes die we passeren zijn de aanlegsteigers te klein en kunnen we niet aanmeren.
We hebben vandaag 6 sluizen gehad, steeds met wachttijden en maar 55 kilometertjes gevaren in 11.5u tijd…

Het wordt laat en we moeten ergens aanleggen voor de nacht.
Na de laatste sluis Gossmansdorf (waar de Danonefabriek gevestigd is), komen we langs het dorpje Ochsenfurt waar we een kleine aanlegsteiger vinden langs de rand van de Main.

Komen er twee jongetjes met de fiets aangereden waarvan de grootste (een jaar of twaalf) zegt, ik wil jullie boot van binnen wel eens zien, heel verwonderd kijken we mekaar aan.
Mijn ouders willen er ook een kopen…waarop ik in het Frans vraag waarom, meteen schakelt hij vlot over naar het Frans, wat me toch enige argwaan geeft, we zijn per slot van rekening in Duitsland en hij is nog zo jong…

Woensdag 17 juni, maak ik er gebruik van om naar de supermarkt te rijden om wat boodschappen te doen.
Op weg naar de supermarkt wordt mijn mysterie opgelost, een groot zigeunerkamp langs de oever van de Main, daar kwamen dan ook die jongetjes vandaan die zo perfect tweetalig waren.