Lohr-Stadtprozelten

Lohr-Stadtprozelten

Vrijdag 26 juni 7.15u vertrekken we vanuit Lohr met in ons achterhoofd Elderbach om daar een paar daagjes te verblijven.
Het sluizen verliep moeilijk en traag.
Meteen hadden we twee vrachtschepen voor ons, een Belgisch schip met als naam Daya en een Duits schip de Maria-Louise.
Sneller varen heeft weinig zin...we moeten toch op deze schepen wachten om te sluizen.
Sluizen is op die dag dan ook belangrijker dan varen.
Een beroepsschip vaart ongeveer 14km tot 16km per uur (SOG=speed over ground) met de stroom mee en met 40 tot 45 min kom je dan aan een volgende sluis en duurt het tot 1 1/2 uur voor we samen met deze schepen door de sluis heen zijn.
We willen er vandaag geen al te lange dag van maken want we halen Erlenbach toch niet meer.
We vragen aan de sluiswachter te Faulbach of we aan een werkschip mogen aanmeren...veel gepraat en nee .... we mochten niet aanleggen.
Verplicht verder varen dus.

Uiteindelijk komen we de jachthaven van Stadtprozelten tegen waar we op de heenreis een klein stukje waren ingevaren maar geen plek voor ons zagen.

Vandaag besloten we wat verder in het haventje te varen en achter grote struiken verscholen lag er een aanlegsteiger waar we konden aanmeren.
Direct getoast op mijn verjaardag!
Het weer is half bewolkt half zonnig en zwoel.
Later op de dag zijn we langs de Main nog wat gaan fietsen en genieten van de omgeving.
Ik ben de laatste dagen wel verwend want we zijn voor mijn verjaardag weer terug uit eten gegaan!
Eigenlijk kan je bijna niet koken voor de prijs dat een maaltijd hier soms maar kost.
Zaterdag hebben we een heel zwaar onweer gehad met bliksem en donderslagen, lang zo fel niet meer meegemaakt...het was akelig.
Zondag hebben we dan nog Henneburg bezocht, als je de voorlaatste foto bekijkt kan je ons heel in de verte zien liggen.

Besluit, we blijven hier voor het weekend, maandag weer verder.

Wurzburg-Wernfeld-Lohr

We verlaten Wurzburg op maandag 22 juni met bewolking en wind...niet zo gezellig.

Piet had enkele dagen geleden besloten een tankstation voor de beroepsvaart te bellen en te vragen waar wij diesel kunnen krijgen.
Er werd door het tankstation een tankwagen voor ons geregeld voor vandaag tussen 10.00 en 12.00 uur.
Dus nu wij op weg naar de tankboot.
Na een kwartiertje wachten arriveerde de tankwagen en in regen en wind werden we voorzien van diesel.

Met al dat slechte weer ben ik nog vergeten een foto te maken...spijtig, het is eigenlijk wel een grappig gezicht...
We varen verder tot Wernfeld waar we arriveren om 14.45u en waar we eerder zijn geweest en blijven daar 3 nachten.

25 juni om 7.40u vertrekken we vanuit Wernfeld en hopen we aan de kade in Lohr te kunnen aanmeren.
Daar is een heel klein stukje van 15m waar sportboten mogen aanmeren.
De vorige keer toen we voorbij dit stadje kwamen was er geen plaats.
We arriveren in Lohr om 10.55u en bezoeken het historisch stadje,
Lohr is mooi en gezellig.
We vinden er een leuke Weinstube en genieten van een lekker etentje.

Duitsland is absoluut niet duur om uit eten te gaan, en plus wanneer je hier een glas wijn besteld krijg je om te beginnen een glas van 25cl en absoluut goede wijn voor dezelfde prijs als in België...

Ook opvallend in het Frankisch gebied zijn de mooie fietspaden die langs de Main liggen en waar je heerlijk kan fietsen,...we hebben zelfs reeds ongeveer 100km met de fiets gereden!

We blijven een nachtje en varen morgen verder.

Garstadt-Kitzingen-Wurzburg

We hebben gisterenavond (donderdag 18 juni) alles op rij gezet en besloten om niet meer verder te gaan.

Rond 9u vanmorgen krijgen we bezoek van de Stroompolitie die vraagt of alles goed met ons gaat en waar we naartoe gaan.
Piet bespreekt ons aanlegprobleem en ze beamen dat we gewoon een slag te groot zijn. Hoe verder we varen, hoe groter ons probleem zal worden.
Bamberg de volgende haven op 55 km afstand, direct in het Main-Donau kanaal, zou geschikt moeten zijn (als de informatie tenminste klopt).
Dan volgt het Main/Donau kanaal met geen of vrijwel geen geschikte havens.

Ook het bunkerprobleem wordt door hen bevestigd.
Vanaf het begin van de Main tot de Donau een afstand van circa 600 km, zouden er volgens onze gegevens, vijf bunkerstations moeten zijn.
Bij twee ervan konden we niet tanken omdat de havens te klein zijn.
De anderen leveren niet meer aan sportboten sinds die geen rode diesel meer mogen gebruiken. Kortom geen gewone tankmogelijkheid.
We zijn nu al aangewezen op het bunkeren via landstations in ons fietskarretje (60 containers van 20 liter om 1200 liter te tanken).
Een alternatief is het bestellen van tankwagens.
We hadden gedacht dit pas in Roemenie of Bulgarije te hoeven doen.
Kortom we gaan wat anders bedenken.

We roepen de sluiswachter op om te sluizen, waarop hij zegt, als jullie het in 2 min. redden dan kan je nog mee.
We hebben het gered en varen de sluis binnen, tot onze verbazing ligt de grote Mariposa voor ons in de sluis, verrassing..... ook de politie die ons een bezoekje bracht sluist mee.

We beginnen aan de terugtocht en vinden later op de dag uiteindelijk in Kitzingen aan de kademuur een plaatsje, het is
16.30u, we maken een kleine wandeling en gaan in het plaatselijk hotel restaurant een hapje eten.

Op zaterdag verkennen we Kitzingen, een mooi stadje met zijn scheve toren en we bezoeken de plaatselijke marktdag, kraampjes met een grote diversiteit aan groenten.
Op een terrasje drinken we heerlijke Duitse wijn!

Zondag 21 juni verlaten we Kitzingen om 9.35u en varen richting Wurzburg.
Er schijnt hier en daar sperring te zijn van 1 uur en bij de eerste sluis te Marktbreit meldt de sluiswachter reeds dat we van 10u tot 11u niet kunnen verder varen.
We blijven in de sluis onze tijd uitwachten en ondertussen maakt Piet een praatje met de sluiswachter.

Verderop in Gossmansdorf krijgen we een fikse wolkbreuk over ons heen, het is slecht weer.

We varen met regen en wind Wurzburg binnen om 14.30u en meren aan aan de kademuur.
Vorige keer werden we hier met veel bravour doorgezonden wegens hetze met de gemeente of zoiets.
Nu lag er reeds een Zwitsers schip en we hebben ons netjes voor hen vastgemaakt.
Onze gedachte is dat we het wel zullen horen als we verder moeten.
Wurzburg is een gezellige stad met veel bezienswaardigheden, Slot Marienburg is er eentje van.
We genieten van de stad en gaan eten in der Alte Mainmuhle.

Ochsenfurt-Garstadt

Donderdag 18 juni vertrekken we vanuit Ochsenfurt veel later dan gepland, we zien 2 schepen voorbij varen en hopen meteen te kunnen sluizen.

Vandaag een trip met veel beweging, maar weinig te zien, geen haven om aan te leggen, Schleuze Marktbreit, Schleuze Kitzingen, Schleuze Dettelbach, Schleuze Gerlachshausen, Schleuze Wipfeld.

We zijn vertrokken om 10.30u en vinden nergens een aanlegplaats, waar er dan al wel eentje is, in Kitzingen, liggen reeds bootjes en kunnen we niet aanmeren.

Uiteindelijk komen we na 53km om 19.50u in Schleuze Garstadt en houden we het voor bekeken, we leggen ons voorbij de sluis aan een werkschip.

Uitvoerig zoeken we in onze boeken wat onze mogelijkheden nog zijn, we hebben dit zo lang voorbereid, zoveel informatie, boeken, kaarten, vlaggen..... noem maar op!
Ja, er zijn havens om aan te leggen, maar bijna geen die een boot van 13m, plus bijboot zijn we 14m lang en 4.25m breed, kunnen hebben.
De meeste havens zijn slechts geschikt voor boten tot 10m.
Enkelen gaan tot 12 meter met heel weinig manoeuvreer ruimte.
Bovendien blijkt dat veel van de informatie over de enkele havens die dan wel grotere boten kunnen hebben, niet blijkt te kloppen.

De bedoeling van onze reisvakantie is in stadjes aan te leggen en
musea, kastelen, wijnkelders e.d. te bezoeken.
Kortom genieten van dingen, maar niet om van sluis naar sluis te varen en aan werkschepen aan te leggen op plaatsen waar we ons schip niet eens mogen of willen achter laten.

We hebben inmiddels circa 900 km gevaren en naar de Zwarte zee liggen er nog 2600 voor ons. We gaan er nog maar eens ´n nachtje over slapen en zien morgen weer verder.

Wernfeld-Ochsenfurt

Vertrek vanuit Wernfeld dinsdag 16 juni met donkere dreigende wolken en een waterzonnetje.

Wat ons steeds opvalt is het groot aantal zwanen langs de Main, soms koppeltjes met of zonder kleintjes, of grote groepen zwanen.
Reigers die als statige beelden op een rots uitrusten, veel eenden met kleintjes en een soort eend met prachtige kleuren die we bij ons nog nooit gezien hebben, steeds in vrij grote groepen.

Bij aankomst aan de eerste sluis Harrbach, na 2 km, vraagt de sluiswachter om te wachten op een werkschip, dat zou er met een halfuurtje zijn.
We besluiten ons niet aan de spundwand aan te meren, maar blijven rustig dobberen.
Een vol uur voor het schip er was en dan de sluis nog door, besluit, we hadden beter in Wernfeld nog een lekkere kop koffie gedronken.

Ons doel is Wurzburg en willen daar de stad verkennen.
Wanneer we de sluis van Wurzburg uitvaren gaan we ons aanmeren aan de kademuur naast een ander Nederlands schip.
Komt daar een man met veel bravour vertellen dat we hier helemaal niet mogen aanleggen en dat ander schip ook niet.
Hij gaat ons wel een plek geven in de haven waar we kunnen overnachten en moeten rechtsomkeer terug de sluis door.
Volgens onze gegevens is die haven niet geschikt voor ons en we gaan het risico niet aan, we varen verder.

Geen geluk vandaag, in alle haventjes die we passeren zijn de aanlegsteigers te klein en kunnen we niet aanmeren.
We hebben vandaag 6 sluizen gehad, steeds met wachttijden en maar 55 kilometertjes gevaren in 11.5u tijd…

Het wordt laat en we moeten ergens aanleggen voor de nacht.
Na de laatste sluis Gossmansdorf (waar de Danonefabriek gevestigd is), komen we langs het dorpje Ochsenfurt waar we een kleine aanlegsteiger vinden langs de rand van de Main.

Komen er twee jongetjes met de fiets aangereden waarvan de grootste (een jaar of twaalf) zegt, ik wil jullie boot van binnen wel eens zien, heel verwonderd kijken we mekaar aan.
Mijn ouders willen er ook een kopen…waarop ik in het Frans vraag waarom, meteen schakelt hij vlot over naar het Frans, wat me toch enige argwaan geeft, we zijn per slot van rekening in Duitsland en hij is nog zo jong…

Woensdag 17 juni, maak ik er gebruik van om naar de supermarkt te rijden om wat boodschappen te doen.
Op weg naar de supermarkt wordt mijn mysterie opgelost, een groot zigeunerkamp langs de oever van de Main, daar kwamen dan ook die jongetjes vandaan die zo perfect tweetalig waren.

Erlenbach-Schleuze Rothenfels-Wernfeld

Gezien het toch al slechte weer besluiten we enige dagen in Erlenbach te blijven, we liggen er eigenlijk heel rustig, hebben water en stroomvoorziening en ik maak er graag gebruik van om wat te wassen en te strijken.

We ontmoeten er weer Ankie en Rinus (waarmee we samen aan de kade van Offenbach aangemeerd lagen), een leuk weerzien.
Later kwam er ook nog een Duits stel aanmeren die net hun vakantie achter de rug hadden, op weg naar huis, maar gezien het slechte weer toch een nachtje in de veilige haven van Erlenbach bleven.
Zij hebben ons nog wat nuttige informatie bezorgd voor onze verdere tocht maar toch, het probleem blijft, de meeste havens zijn geschikt voor boten beneden de 10m....

Met onze fietsjes bezoeken we de eerste dag het naburige dorpje Obernburg, een mooi en aangenaam stadje waar we wat boodschappen doen en genieten van een terrasje.
De volgende dag maken we een heuse wandeltocht en wandelen we al vlug 2 uurtjes (heen en weer) naar Erlenbach zelf, een kwestie van de beentjes eens te strekken.

We zijn Erlenbach nu echt wel zat en besluiten de volgende ochtend onze reis verder te zetten.

Op 13 juni om 8.10u varen we naar Lohr, waar we verwachten aan te meren en enige dagen te verblijven.
We vertrekken met een strakblauwe lucht en weinig wind.

De rustige rivier Main lijkt wel "de" uitverkoren plek voor campings te zijn, we varen de ene camping na de andere camping voorbij.
Mensen zitten lekker in hun stoeltje te luieren, wuiven naar ons, badende kinderen, fietsende kijkers, anderen maken met hun speedboten de Main onveilig, kortom een gezellige en leuke tocht, de omgeving is erg prachtig en we genieten van de mooie natuur.

Toegekomen in Lohr wacht ons een beetje een ontmoediging, de enige aanlegplaats voor ons is midden in het centrum, naast de grote rondvaartschepen, een stukje kademuur, tegen de brug aan, veel kampers, veel drukte, neen, we besluiten maar om verder te varen, sluis in, sluis uit.

Om 18u na bijna 10u varen, gaan we door de laatste sluis in Rothenfels, de zevende sluis die dag, waar we achter de sluis Rinus en Ankie aangemeerd zien liggen aan een werkschip.
Ik was de sluizen meer dan zat en we meren bij hen aan.
Na ons beider ervaringen uitgewisseld te hebben besluiten we de avond met een lekker drankje en hapje en genieten van de rust.

Zondag vertrekken we om 11.15u in Rothenfels en maken we er echt een kort tripje van.

Op gegeven moment varen we een heus piratenschip(scheepje) voorbij....2 jongens hebben een sloep omgebouwd met een opbouw erbovenop, leuk gedaan!
Ze hebben een heel groot zwart piratenvlag gehesen, zijzelf hadden ook een zwart hoofdoekje om, voor kinderen lijkt het wel echt...

In Wernfeld, waar we samen met de piraten om 15.30u toekomen, lassen we een rustdag in.
Ook Ankie en Rinus zagen geen andere mogelijkheid tot aanmeren en we ontmoeten mekaar weer.

Een rustdag, zo dachten we tenminste...tot er door de plaatselijke havenmeester verteld wordt dat Karlstadt heel leuk is en maar 15km rijden, wat met ons fietsjes makkelijk te doen valt.
Zo gezegd, zo gedaan, we rijden naar Karlstadt waar het ons zeker bevalt en we besluiten nog een eindje verder te fietsen naar het volgende dorpje Laudenbach.
Daar halen we bij de plaatselijke verdeler nog 2 stootkussens (weliswaar ietsjepietsje te klein) maar voor het sluizen wel wat makkelijker.
Een zwaar onweer dreigt wanneer we daar toekomen en de eigenaar van het bedrijf schrikt dat we zover met onze fietsjes gereden waren en ook terug moesten met die stootkussens.
Hij biedt aan ons naar de haven van Wernfeld terug te brengen, waar we dankbaar gebruik van maken.
We hebben inmiddels rond de 750 km gevaren in 14 vaardagen. Vermoedelijk zullen we begin Juli aan onze tocht over de Donau beginnen. Maar voordat het zover is staan ons nog vrachten sluizen te wachten waaronder enkele met jumbo afmetingen.
Wordt vervolgd zeggen we maar.

Schierstein-Offenbach-Erlenbach

Vertrek met het zonnetje op ons gelaat, op 8 juni om 7.25u uit Schierstein.

Geografisch: de Midden-Rijn vloeit samen met de Main op kmpaal 497
de km telling van de Main begint terug bij 0

Al na enkele km's varen we de toch smalle ingang van de Main op, waar ons een aangename verrassing wacht,...rustig water omgeven door wijngaarden en bomen, lichtglooiend landschap.
Wel wat anders dan de turbulente Rijn, die we stilaan normaal vinden.
Weinig beroepsvaart en degene die er varen, varen veel rustiger.

De periode van de sluizen begint, typerend voor de Main gezien we steeds meer en meer klimmen.

Bij het binnenvaren van de eerste sluis worden we door de sluiswachter gevraagd na een Nederlands schip, de Mariposa (110 meter lang en 11.5m breed), de sluis binnen te varen.

Wij zijn een klein schip voor de beroepsvaart, echter te groot voor de aparte sportbootsluizen, dus volgen we de grote maar.

De sluizen zijn hier tussen de 12m en de 13m breed, binnenvaren is voor de Mariposa een echt kunstwerkje.
Het lukt prima met de Mariposa en zijn samen met hem de volgende drie sluizen doorgevaren.
Bij de laatste sluis is de schipper van de Mariposa even een praatje met ons komen maken en complimenteren we hem voor zijn precisiewerk.

Om 13.30u meren we aan in Offenbach langs een vrije kade, aan de rand van de stad.

Aangemeerd en wel komt een schip van ongeveer onze lengte zich achter ons aanmeren, vriendelijke mensen, hun doel, Wenen en terug.

Met onze fietsjes verkennen we de binnenstad en tot onze verbazing is deze stad een mengeling van rassen uit alle werelddelen, weinig Duitsers.

Later op de avond, een groot binnenschip, waarvan de schipper met veel kabaal ons vertelt dat de aanlegkade enkel voor beroepsvaart is en dat wij ons maar elders moeten begeven.
Wat de goede man niet wist, dat we op uitluister kanaal 81 hoorden van de sluiswachter dat er al sportboten lagen en dat hij moest kijken waar hij nog kon aanleggen.
We hebben ons van onze goede kant laten zien en een eindje verderop aangemeerd.

Dinsdag 9 juni om 8u met slecht weer vertrokken; 5 sluizen verder meren we aan in Erlenbach, mooie plek voor een goede prijs.
Met een pint en een appelwijntje maken we een praatje met de plaatselijke clubmembers, waar reisverhalen over vervlogen tijden worden verteld.

Koblenz-Winkel-Schierstein

Vertrek vanuit Koblenz donderdag 4 juni 7.33u.
We vertrekken met matig weer, koud en bewolkt (vrijwel de hele dag).
Het landschap blijft onveranderd mooi en het aantal burchten en kasteeltjes neemt toe.

Er werd ons aangeraden de Lahn te bezoeken (een zij-arm van de Midden-Rijn), dit zou een heel mooi gedeelte zijn maar gezien de hoogte(brug) en de diepte (ondiep) wagen we dit avontuur niet en varen verder.

We bereiken de Loreley passage, is heel mooi, spijtig dat het zonnetje niet scheen, want dat had waarschijnlijk (nog) meer indruk op ons gemaakt.
Door de nauwe bevaarbare doorgang in de passage is het voor de grote schepen lastig om elkaar te passeren. Met indicatieborden langs de zijkant, wordt met bepaalde tekens aangegeven hoeveel en welk schip je achter de bocht kan verwachten.

Direct na de Loreley varen we langs het mooie stadje Oberwezel waar Piet uit zijn actieve (jeugd) voetbalperiode leuke herinneringen aan heeft.

Tussen Lorchhausen en Kaub varen we samen met het vrachtschip de Calypso uit Maasland door "Het wilde gevaar" een benaming van een gedeelte van de Midden-Rijn, waar stenen en zand het vaarbare gedeelte zeer smal maakt, hier wordt uitdrukkelijk gevraagd de vaargeul niet te verlaten.

In Nieder-Heimbach doemt plots achter ons de Raddampfer "Goete" op, een oud stoomschip waarover we gelezen hadden, maar niet verwacht het te zien, wel apart.
Uiteindelijk geraken we in Winkel om 14.45u, 9u en 12minuten gevaren, een vermoeiende dag.

Vertrek in Winkel 5 juni om 11.45u, het wordt een korte trip vandaag.

Een groot gedeelte van deze trip varen we langs beschermde natuurgebieden als Eltviller Aue en Insel Mariannenaue.

We arriveren in de buurt van Mainz, net voorbij Wiesbaden en besluiten aan te meren in Schierstein.

Wim komt vandaag zaterdag met onze fietsjes, hij moet er wel een rit van 398km voor maken om ze ons te brengen...hij blijft dan ook een nachtje slapen.
Het is nog steeds slecht weer.

Hersel-Neuwied-Koblenz

Maandag 1 juni 7.3o u vertrekken we met stralende zon vanuit Hersel op weg naar Koblenz.
De weersverwachting geeft onweer voor zowel ochtend, middag en avond.

De omgeving wordt echt mooier, heuvelachtig met veel groen.
Na 2 km varen we voorbij een Rijnaak afkomstig uit Antwerpen…de Aquapolis, het geeft een leuk gevoel. Verder zijn het voornamelijk Nederlandse Rijnaken en ook wel Duitse.

Stilaan naderen we Bonn, waar de vaargeul smaller wordt en ook drukker bevaren.
Tot mijn verbazing varen we voorbij het imposante DHL gebouw van Bonn!
(Het werk blijft me achtervolgen….)

We varen voorbij mooie huizen en landgoederen, af en toe een kasteeltje.
Ook de eerste wijngaarden melden zich tegen de glooiingen van de bergen.
Oorspronkelijk waren we van plan te bunkeren en te overnachten in Konigswinter maar het blijft mooi weer en we besluiten verder te varen.

In Remagen varen we voorbij de indrukwekkende overblijfselen van de oude “Brucke von Remagen”.

Stilaan krijgen we de eerste wolkjes, onze eerste stop wordt Neuwied waar we meteen bij aankomst onthaald worden met een fikse regenbui.
In Neuwied is niets te beleven en niets te zien, enkel industrie, waar we overnachten en tanken (bunkeren heet dit).

De volgende ochtend 2 juni vertrekken we om 11.20u met 26 graden Celcius, lekker puffen!
De omgeving blijft mooi, we zien af en toe oude vestigingen, kloosters en mooie stadjes.
We varen ook voorbij het mooie natuurgebied van Urmitz.
Vooral Vallendar was leuk omdat dit dorpje op een heuvel ligt net voor Koblenz.

Rond 13u naderen we dan Koblenz, de genaamde Duitse hoek, waar een groots standbeeld ons tegemoet komt, welke ooit ter herinnering aan de laatste oorlog werd opgericht.

Geografisch: samenvloeiing van de Rijn en de Mosel aan de “Duitse hoek”.

Vanuit de haven Ehrenbreitstein, waar we om 13.3ou aanmeren, hebben we zicht op de grote “Festung Ehrenbreitstein ” welke op een heuvel achter ons ligt.
Het weer blijft heerlijk en in de namiddag bezoeken we Koblenz, waar we genieten van een lekker Mosel wijntje en verkennen we deze mooie historische stad.
Koblenz is een gastvriendelijk stad met veel bezienswaardigheden en een groot cultureel aanbod. We hebben het hier naar onze zin en blijven nog een dag.