Traben Trarbach-Neumagen

Vannacht heeft het flink geregend en we vertrekken vrijdag 17 juli met een klein zonnetje naar Neumagen.
Tijdens het varen zien we wat sportboten terug die dezelfde richting uitvaren, wel leuk.
De Apollo, net na ons vertrokken blijft zowat de ganse dag in ons kielzog varen.
Het sluizen vandaag was heftig…er stond een sterke wind rechtdoor de sluis die de boeg steeds wegtrok.
Het kostte heel wat moeite om de boel recht te houden.

We komen uiteindelijk aan bij de haven van Neumagen maar weten niet zeker of we er in kunnen, kort keren bij de invaart en smalle vaargangen.

We beslissen net buiten de haven te blijven en aan de buitensteiger aan te leggen.
De Apollo vaart toch binnen, hij is wel kleiner maar nu ook zo klein weer niet.
De havenverantwoordelijke komt plots op ons toegelopen en zegt dat er voor ons nog een grote plek is waar we goed kunnen liggen.
We varen naar binnen en leggen ons op kop voor de Apollo.
Uiteindelijk is dit niet de plaats welke ze bedoelt en moeten we naar een insteeksteiger.
De haven is smal, we kunnen ons niet draaien en na wat achteruit vooruit, leggen we rustig aan.
Het is eigenlijk een prima plek.

We horen van de Apollo dat er hier feesten zijn en best voor het weekend blijven.

Ooit hebben ze bij opgravingen een wijnboot gevonden welke nu in het museum van Trier staat.
Echter hebben ze een replica gemaakt en ieder jaar bij de wijnfeesten wordt hier gebruik van gemaakt.
Mensen kunnen met deze wijnboot een tochtje maken, echter, er is een maar aan…je moet zelf roeien, ja, vooraan zit een begeleider en die instrueert de groep mensen hoe ze dit schip moeten bevaren.
Zaterdagavond wordt de wijnkoningin en haar eredames in de bloemetjes gezet en speelt er een band om het feest op te vrolijken.
De wijnfeesten worden ’s avonds afgesloten door een vuurwerk en we zijn dan ook gaan kijken!
Zondag gaan we naar de plaatselijke openluchtopvoering en keuvelen wat door het dorpje.
Maandagochtend gaan we verder.

Ondertussen ook 2 beeldjes gemaakt, ben niet echt tevreden maar het is wat het is.
Te grove klei gebruikt voor te kleine beeldjes.

Cochem-Traben Tarbrag

Cochem was best leuk maar we beslissen onze tocht verder te zetten.
Donderdag 16 juli vertrekken we om 8u met goed weer, veel zon.
De eerste sluis gaat prima met slechts een ruim half uurtje wachttijd.
De tweede sluis 25 minuutjes maar bij de derde sluis gaat het mis.
Het neemt alles bij elkaar circa 3 uur om erdoor te komen.
De sluizen zijn hier vrijwel allen 170m lang en 12m breed.
Komt er dan een vrachtvaarder van 120m en meldt er zich dan nog een passagiersschip van enige proportie, dan moet de pleziervaart wachten, het is niet anders...
We kunnen ons goed aan de sluismuur aanleggen en hoeven niet te dobberen, met ons nog 5 andere sportboten.
Eenmaal dachten we mee te kunnen maar op het allerlaatste ogenblik blies de sluiswacht/ster het af.
Ze vond het risico te groot.
Uiteindelijk kunnen we met een passagiersschip en een vrachtschip allemaal krap mee.

We zoeken naar een geschikte plek om te overnachten en vinden bij Traben Trarbach een gemeentesteiger speciaal voor gasten.
Daar ligt al de Apollo aangemeerd, een bootje dat ons bijna de ganse dag gevolgd heeft.
We bezoeken het dorpje en wandelen door een ietwat idyllisch straatje waar mensen in een zeer apart en leuk restaurantje binnen en buiten lekker zitten te eten.
Na onze sluizenmoeheid gaan we ook zitten, drinken een drankje en besluiten ook wat te eten.
We hebben hier echt fantastisch lekker gegeten!
Ik heb een toeristisch rondtoer in het restaurantje gedaan, zeg maar ´´Restaurant´´,
er kwam maar geen einde aan.
De ene na de ander plaats, zeer knus en vooral heel apart ingericht, veel foto´s genomen!

Löf-Cochem

Dinsdag 14 juli 9u ben ik blij hier te vertrekken.
Ook vandaag een relatieve korte reis, men had ons gezegd zeker Cochem te bezoeken, het zou de moeite waard zijn.
De aankomst in de binnenhaven geeft Cochem ons een prachtige aanblik.
Het weer is wat minder maar we laten ons niet kennen en besluiten naar de binnenstad te gaan.
We kunnen te voet over de brug, maar ook per overzetboot, wat we ook doen (niet lachen…).
Toch geeft de oversteek per boot zijn voldoening.
Wanneer we aan de overkant toekomen is een man een grote groep zwanen aan het voederen en komen we met hem in gesprek.
Hij vertelt ons dat deze zwanen nog jong zijn en enkelen hiervan geringd worden.
De reden is dat de vogelbescherming wil weten wanneer de zwanen volwassen zijn en vertrekken, hoever ze zich dan van hun geboorteplek gaan nestelen.
En dit kan variëren van 30km tot 100km ver.

We bezoeken het leuke, wel drukke stadje vol winkels, restaurants en drankgelegenheden.


Vandaag woensdag 15 juli is ons plan de Reichsburg te bezoeken, deze Burg met 1000 jaar geschiedenis en ooit gebouwd door de Lotharingse Paltsgraven ligt sprookjesachtig bovenop de berg en bakent het einde van stadje als het ware af.
Het is zonnig en warm vandaag en we nemen een geleide rondgang in de Burg, een aanrader.

Een beetje geschiedenis…
Vanaf 1151 was het een Rijksburcht van de Duitse koningen, tenslotte eigendom van keurvorsten en bisschoppen van Trier.
In 1689 werd deze burcht, net als haast alle burchten aan de Rijn en de Moezel, verwoest door de Franse troepen onder koning Lodewijk XIV.
In 1869, dus na bijna 200 jaar, werd de ruïne door een privé man, de heer Louis Ravené uit Berlijn, in nieuw-gothische stijl terug opgebouwd.
De interieurs inrichting werd aangepast aan het wooncomfort van de 19de eeuw, bv toiletten.
Sedert 1978 behoort deze burcht de stad Cochem.

Koblenz-Löf

Vertrek om 8.30u, we kiezen ervoor om niet veel te varen en in de eerste de beste haven aan te leggen.
Werd dus Löf bij Alken.
We doen ’s middags met de fietsen uitgebreid boodschappen in Alken, maar verder is hier niet veel te doen.
In Löf waren er bierfeesten op 11, 12 en 13 juli, waar we tot in de late uurtjes mee mochten genieten van veel te harde en slechte muziek.
Het heeft me een slapeloze nacht bezorgd!

Opvallend is dat er op de Mosel veel minder beroepsvaart is dan op de Main.
Ook de rivier is erg rustig en geeft een zeer ontspannen gevoel bij het varen.

Overal ben je omgeven door heuvels vol met wijngaarden en het ene na het andere wijnhuis heeft zijn naam in grote letters op deze heuvels geplaatst.

Schierstein- Koblenz

Zondag 12 juni, op weg naar de Mosel!
We varen met goed weer weg, nog wel een beetje fris om 7.00 u ’s ochtends, dus de kap dicht.
We varen voorbij enkele op de kaart vermelde hindernissen in het midden van de Rijnvaargeul zoals: “De Zeven Jonkvrouwen ” en “ De Geitenruggen” (welke gewoon gesteenten zijn).
Onderweg veel regendreiging en ook werkelijk regen en wind, een onaangename dag.
Rond 12.00u arriveren we in Koblenz en varen de Mosel op.
In het kaartenboek werd een spoorwegbrug vermeld met een doorgang van 3.30/5.50m hoogte, dus hadden we onze antennes neergehaald voor de zekerheid, maar geen probleem.

De eerste sluis kwam eraan maar ze stond bij wijze van spreken op ons te wachten en we konden meteen meesluizen.
Volgens ons is deze sluis met circa 7.5m verval de sluis met het hoogste verval tot nu toe.

Na enkele kilometers zien we verschillende aanlegsteigers, allemaal wat armoedig maar we besluiten toch om hier aan te meren (12.20u).
We willen graag boodschappen doen maar het is zondag en dus lukt dat niet.
In het clubhuis van de naburige club drinken we wat en gaan terug naar de boot, morgen weer verder.

Frankfurt-Schierstein

Donderdag 9 juli vertrekken we om 7.20u vanuit Frankfurt, waar we uiteindelijk 7 dagen gebleven zijn.

We varen richting Schierstein, waar we om 13.00u ’s middags toekomen.
Schierstein is een goede haven en we besluiten nog wat huishoudelijke en onderhoudstaken aan het schip te doen.
We willen hier 2 nachten verblijven en zondagochtend verder gaan.

Tot onze verbazing wordt er op zaterdag 11 juli in Schierstein een roeiwedstrijd gehouden.
Ook staat er een immense kermis, een beetje “Antwerpse Sinksenfoor-achtig”.
Bijkomend, héél veel eettentjes met alle soorten braadworst, er was er zelfs eentje bij waar je een broodje met een halve meter worst kon kopen..... tentjes met broodjes varkensham, noedels, Griekse keuken, Indische keuken, en niet te vergeten pommes frites… maar vooral véél biertenten met of zonder muziekband.
De Duitsers weten te feesten, dat moet ik ze nageven!

Zaterdag ochtend 8.30 u begon de roeiwedstrijd, we konden ons gelukkig prijzen want we lagen aangemeerd net voor de eindstreep.
We hebben de roeiwedstrijd echt met spanning gevolgd, ze eindigde eigenlijk vrij laat om 6.30u ’s avonds, toch een lange dag voor de roeiers. De boten zijn voorzien van 18 roeiers, een trom-vrouw of -man om het ritme van de roeiers te verzekeren en een man aan het roer die het schip in de goede banen moet leiden.
Dus met zijn twintigen op een bootje.


We zijn geschrokken wat een waterverplaatsing er door de power er van die roeiers komt.
Ik had nog nooit een roeiwedstrijd meegemaakt maar ik moet zeggen dat het leuk was.
Als toetje werd er ’s avonds door sommige mensen (met een vaste ligplaats in Schierstein) een rondvaart gemaakt in de haven.
Alle schepen waren versierd met gekleurde lichtjes en sommigen met muziek, het was een prachtige aanblik om ze zo te zien rondvaren.

Schierstein was een leuke ervaring!

Afschaffenburg-Frankfurt

De hittegolf blijft en donderdag 2 juli om 7.55u varen we naar Frankfurt.
We hebben een paar mogelijkheden, aanmeren aan een kademuur, in een schuthaven of een klein haventje net voor de sluis van Frankfurt.....we zien wel.

We kunnen meteen aanmeren in het haventje voor de sluis van Frankfurt waar we kennismaken met de vroegere directeur van de brandweerbrigade Frankfurt, Werner Muller, nu op pensioen.
We worden welkom geheten met een gebruikelijke Duitse schnaps, 2 zelfs.

Werner heeft zijn huis verkocht en woont alleen op zijn boot de Squatina (14m lang), samen met zijn hondje Bonnie, een mengeling van een poedel en een bichon frisé.
Heel apart figuur, hij heeft ons met de wagen door Frankfurt meegenomen om naar een bootwinkel te gaan die mogelijk ook kaarten heeft.
We hebben geen kaarten van de Mosel en uiteindelijk zullen we toch die richting uitgaan.
We bezoeken 2 bedrijven en we vinden 1 kaart, niet de goede maar wel een overzichtkaart en 2 boekjes.
Hiermee kunnen we al een beetje verder.

Later op de Mosel zelf zullen we verder kijken naar meer gedetailleerde kaarten van de sluizen, brughoogtes enz......wat wel een noodzaak is om veilig te varen.

We besluiten hier enkele dagen te blijven, we hebben water, stroom, ik doe wat was en strijk, we kuisen de boot een beetje; het is veel te warm, maar ja af en toe moet dat ook eens gebeuren.
Ik heb mijn derde beeldje gemaakt, maar het is op de boot lastig werken.

Vandaag zaterdag 4 juli is het een jaarlijks lokaal clubfeest en we worden uitgenodigd!
Het is een heuse barbecue waar de vaste bootmensen aanwezig zijn en er wordt een overvloed aan eten geserveerd.
Robert, wonend in Wenen, is de vaste kok van de ploeg en een van de oudste vaste klanten.
Hij is 80 geworden en heeft als extra Servische bonensoep met vlees gemaakt, lekker!
Er worden héél grote pinten bier gedronken met een assortiment aan Schnaps erbij.
Wij hebben ook ons steentje bijgedragen en een Waregemse citroenjenever aangeboden.

Iedereen doet zich tegoed aan het eten, later wordt door Werner mondharmonika en gitaar gespeeld en er worden oude Duitse liederen gezongen.
Sommigen geven raad van hun eigen opgedane ervaringen, we hebben een gezellige avond!

Zondag besluiten we Frankfurt en Sachsenhausen te bezoeken, de stad is dan minder druk en aangenamer om te bezoeken.
Het blijft zwoel en zeer warm.
We zijn er klaar voor en Piet maakt nog een praatje met Werner betreffende de brughoogten op de Mosel en de kanalen in Frankrijk.
We zijn absoluut te hoog maar onze beugel waar de radar, GPS enz... op bevestigd zijn kan omlaag.
Dit moet je best met 2 personen doen, maar Piet wil voor we vertrekken toch eens nakijken of het wel kan, want we hebben de beugel nog nooit naar beneden gedaan.
Hij kan de beugel op het laatste moment niet meer houden en hij klapt naar beneden.
Een van de toestellen op de beugel hangt los....Piet kijkt alles na maar alles functioneert nog en er moet enkel wat lijmwerk verricht worden.
Na veel gedoe met die beugel horen we toevallig op de radio dat in Frankfurt het Europees kampioenschap triatlon gehouden wordt, we besluiten om thuis te blijven.

Het is nog steeds half bewolkt, half zon, zwoel en zeer warm.

Maandag 6 juni, slecht weer enkel in de namiddag wat opklaringen, we blijven op de boot, een gezellige avond in het clubhuis maakt de dag weer goed.
Dinsdag 7 juli gaan we naar Frankfurt en Sachsenhausen.
In de nabijheid van de haven is er een tramhalte waar we dankbaar gebruik van maken en bezoeken de oude binnenstad.
Hiervan is echter weinig overgebleven omdat er tijdens de oorlog
door de bombardementen veel verloren is gegaan en niet meer terug opgebouwd.
De Sint Paul's kirche is wel terug opgebouwd en staat als symbool voor de vrijheid van Duitsland, begin jaren 1800.
In de namiddag bezoeken we Sachsenhausen, gekend voor zijn apfelweinstuben.
We eten er een van de plaatselijke specialiteiten "gebratene haxe mit sauerkraut und brot".
's avond zijn we met een aantal mensen uit de haven in een lokaal eethuisje "De Insel" wat gaan eten.

Woensdag 8 juni, onze planning voor vandaag, vertrekken uit Frankfurt naar Schierstein, we houden het hier voor gezien.
Om 7u 's ochtends staan we reeds klaar om te vertrekken maar het regent hard en er is veel wind.
4 sluizen staan er op het programma en ik zie het zo niet zitten om met dit slechte weer uren buiten in de regen te staan tot we gesluisd zijn.
We wachten rustig af tot het weer een beetje betert, zoniet blijven we toch nog maar een dagje langer.

Stadtprozelten-Erlenbach-Aschaffenburg

Maandag 29 juni 7.35u verlaten we Stadtprozelten en vertrekken naar Erlenbach.
Het is een hittegolf half bewolkt maar heel warm.
3 sluizen te gaan, de eerste sluis Freudenberg was meteen goed, we konden er meteen invaren en sluizen.
De tweede, sluis Heubach daar ging het net iets minder, bij onze oproep meldde de sluiswachter dat we een half uurtje moesten wachten…ook zo voor de derde sluis Klingenberg.
We arriveren om 12.30u in Erlenbach waar we 1 nachtje blijven, niets bijzonders.

Dinsdag 30 juni 9.50u, met… pfff…zwoel en volle zonneschijn vertrekken we uit Erlenbach naar Aschaffenburg.
Maar 2 sluizen vandaag, een rustig tochtje.
Aschaffenburg is de grootste haven van gans de Main, als er plaats is kunnen we hier gemakkelijk aanmeren, hier moeten steigers zijn voor grotere boten.

Voorbij het statige Johannesburg varen we de lange invaarstrook tot de haven in en vinden (hoera) een mooie en lange aanlegsteiger!

Bij het invaren net voor de Johannesburg staat een heel apart gebouw, welk absoluut je aandacht trekt.
Piet verneemt dat dit huis vrij nieuw gebouwd is naar model en plannen van een huis uit het vroegere Pompei, heel apart…

We bezoeken de stad, doen wat inkopen (een bikini voor mij en voor Piet een korte broek en enkele T-shirts).
Ik maak er gebruik van om naar de kapper te gaan.
De stad zelf is wel aangenaam om te winkelen, maar om te zeggen dat we ze mooi vinden, we hebben wel mooiere steden en gemeenten gezien.