Trier-Schwebsange

Woensdag 22 juli 8.30u, bewolkt vertrek.

Na een klein stukje varen zagen we aan bakboord te Konz een mooie haven aan de brug. Meteen hadden we spijt dat we in Trier de eerste de beste haven die we tegenkwamen genomen hadden, het vuile Monaise, maar ja gedane zaken nemen geen keer.

Vandaag een héél kort tripje, ook maar 2 sluizen.

Na een poosje varen, varen we aan bakboord in Duitsland en aan stuurboord in Luxemburg,
wat een beetje een raar gevoel is.

We meren om 12.50u aan in de haven van Schwebsange, het is hier verzorgd en er liggen veel boten, ook enkele groter dan Ginestra.

Na een gesprekje met de havenmeester komen we te weten dat er op 500m een bushalte is welke om het uur vertrekt en we zo gemakkelijk naar Luxemburg stad kunnen.

De volgende ochtend op donderdag gaan we naar de bushalte.
Daar staat een jongeman en ik vraag hem in het Frans of deze bus wel een rechtstreekse verbinding geeft.
Net ervoor had hij me met Piet horen praten en zei dat het ook in het Nederlands kon.
De jongeman, afkomstig uit Kortrijk, was bezig een bekende wandelroute door Europa te maken.
Hij had een boekje bij zich met alle busverbindingen en liet ons weten dat we eerst naar Bain-Mondorf (bekend kuuroord) moesten, dan naar het centraal station in Luxemburg en een stadsbus naar het centrum.
We zijn toch ongeveer 1.15uur onderweg geweest vooraleer we in het stadscentrum waren.
Leuke heuse toeristische wandeling gedaan en een bezoek gebracht aan de bekende Rocher du Rock en de Casemates du Bock.

Historisch:
In het jaar 963 bouwde graaf Siegfried op de Bock-rots een kasteel; dit was de basis voor de latere stad.
In het verloop van de eeuwen werden geweldige ringmuren aan de westkant aangelegd, die de Bourgondiërs er toch niet van weerhouden hebben de stad in 1443 in te nemen.
Luxemburg bleef daarna 400 jaar onder vreemde heerschappij.
De beste vestingbouwers van de bezettende machten (Bourgondiërs, Spanjaarden, Fransen, Oostenrijkers en de Duitse Bond) maakten van de stad een van de sterkste vestigingen ter wereld, het “Gibraltar van het Noorden”.
De verdediging geschiedde door 3 vestinggordels met 24 forten en nog eens 16 andere belangrijke versterkingen als mede door middel van een enorm ondergronds netwerk van
23 km kazematten.
De kazematten boden niet alleen schuilplaats aan duizenden soldaten met hun paarden maar ook aan ateliers, bakkerijen, slagerijen enz.
In 1867 moest de vesting ontruimd en afgebroken worden omdat Luxemburg tot neutraal gebied was verklaard.
Tijdens die afbraak verdwenen ook de gebouwen die boven op de Bock stonden.
Het was echter onmogelijk om de kazematten op te blazen zonder schade aan bepaalde gedeelten van de stad aan te richten.
Men beperkte zich tot het sluiten van de voornaamste ingangen en verbindingen; overgebleven zijn nog 17 km kazematten, gedeeltelijk over verschillende verdiepingen verdeelt.
Eindeloze trappen zijn tot 40m diep in de rotsen uitgehakt.
De kazematten werden tijdens de twee wereldoorlogen gebruikt als schuilkelders en gaven aan 35.000 mensen een veilig onderkomen.
In 1994 werd dit historisch waardevolle oude gedeelte van de stad door de UNESCO opgenomen als wereldcultuurbezit.
Van deze kazematten zijn er voor het publiek maar 2 toegankelijk, die van de Bock en het Pétrusse-dal.