Dun-sur-Meuze – Mouzon

Vrijdag 7 augustus om 7.50u verlaten we Dun-sur-Meuze met een blauwe hemel en zon, het voelt al warm aan.

De eerste sluis die we moeten nemen ligt op 4km en gaat open om 8.30u.
We zijn heel vroeg en komen toe om 8.25u, er liggen al 3 boten te wachten.
Hoewel de sluizen hier 47.50m lang zijn, kunnen we er niet meer bij.

Het landschap is hier bijzonder mooi, vooral tussen de sluis Pouilly en sluis Alma,
we varen voorbij het Forêt de Jaulnay.
Eigenlijk zijn we niet zo ver van de Belgische grens en doet het me denken aan de Ardennen.

Een klein stukje voor de sluis van Pouilly liggen aan een kleine aanlegsteiger 2 boten aangemeerd, welke ons begroetten en vertelde dat de sluis net stuk geweest was, maar nu weer in orde.
Toen we bij de sluis van Pouilly kwamen bleek ze terug defect.
Wat nu gedaan, er staat op de begane grond wel een meldingskast waar je kunt oproepen bij defect, maar het is niet mogelijk om van de boot op de kant te geraken.
De wal loopt schuin in het water en het zou gevaarlijk zijn om dit te doen.

Of we moeten terug, of Piet vaart zo kort mogelijk bij de sluisdeur en ik probeer zo aan wal te komen, ik beslis het te proberen.
De dames van de aangemeerde boten hadden ons probleem al verwacht en kwamen in de verte aan.
Zij waren van plan om voor ons de oproep te doen, te laat, ik had de oproep al gemaakt.

Wat ik steeds vergeten te vertellen ben is dat er hier bij elke sluis heel veel bomen met mirabellen staan.
Gezien ik toch niet meer op de boot kan en moet wachten tot de sluiswachter kwam besloot ik voor ons wat mirabellen te plukken.
Tot mijn verbazing had een van de dames die ons kwamen helpen een ladder bij, ook zij gingen plukken; om confituur te maken werd me gezegd.

Piet heeft bijna 1uur moeten wachten tot er iemand kwam.
Er waren blijkbaar meerdere sluizen defect en ze werden uiteraard een voor een gemaakt.

Om 14.15u arriveren we in Mouzon, het is vandaag snikheet.
We maken nog een kleine wandeling maar het is te heet en keren terug naar de boot.